Wirusowe zapalenie otrzewnej u psów: Czym jest?
Wirusowe zapalenie otrzewnej u psów, znane również jako infekcja parwowirusowa, to poważna choroba zakaźna, która atakuje układ pokarmowy i układ immunologiczny czworonoga. Choroba ta jest szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt, które mają jeszcze słabą odporność. Często prowadzi do poważnych komplikacji, a nawet śmierci. Parwowirusy są wysoce zaraźliwe i mogą przetrwać w środowisku nawet do roku, co czyni je trudnymi do zwalczania.
Chociaż wirusowe zapalenie otrzewnej u psów jest chorobą zakaźną, nie jest przenoszone bezpośrednio z psa na psa. Zamiast tego, wirus przenosi się poprzez kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami, takimi jak miski na jedzenie, zabawki, ubrania, a nawet ręce ludzi. Wirus może również zostać przeniesiony poprzez odchody zainfekowanej osoby, które zostały zjedzone przez innego psa.
Parwowirus atakuje głównie młode psy, zwłaszcza te, które nie zostały zaszczepione. Wirus atakuje szybko dzielące się komórki w ciele psa, takie jak te w układzie pokarmowym i układzie immunologicznym, powodując poważne uszkodzenia.
Objawy wirusowego zapalenia otrzewnej u czworonogów
Pierwszymi oznakami wirusowego zapalenia otrzewnej u psów są zazwyczaj gorączka, brak apetytu i letarg. W miarę postępu choroby, pies może zacząć wymiotować i mieć krwawe biegunki. Inne objawy mogą obejmować odwodnienie, szybkie oddechy, a nawet wstrząs.
Objawy wirusowego zapalenia otrzewnej u psów mogą się różnić w zależności od wieku i ogólnego stanu zdrowia psa. Szczenięta są szczególnie narażone na ciężką formę choroby, która może prowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie odpowiednio leczona. Starsze psy mogą również ciężko zachorować, ale zwykle mają lepszą odporność i są w stanie lepiej sobie radzić z infekcją.
Diagnozowanie wirusowego zapalenia otrzewnej u psów
Diagnozowanie wirusowego zapalenia otrzewnej u psów opiera się przede wszystkim na objawach klinicznych i wynikach badań laboratoryjnych. Lekarz weterynarii może zlecić badania krwi, testy kału lub nawet biopsję jelita, aby potwierdzić diagnozę.
W przypadku podejrzenia wirusowego zapalenia otrzewnej, bardzo ważne jest, aby natychmiast skontaktować się z weterynarzem. Każde opóźnienie w diagnozowaniu i leczeniu może prowadzić do poważnych komplikacji i zwiększać ryzyko śmierci.
Metody leczenia wirusowego zapalenia otrzewnej u psów
Leczenie wirusowego zapalenia otrzewnej u psów zależy od stanu zdrowia psa i ciężkości choroby. Niestety, nie ma leku, który by niszczył parwowirusa, leczenie zazwyczaj skupia się na łagodzeniu objawów i wsparciu układu odpornościowego psa.
Leczenie może obejmować hospitalizację, płyny dożylnie, aby zapobiec odwodnieniu, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz antybiotyki, aby zapobiec wtórnym infekcjom bakteryjnym. W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie operacji w celu usunięcia uszkodzonych części jelita.
Najlepszą formą zapobiegania wirusowemu zapaleniu otrzewnej u psów jest szczepienie. Szczepionka przeciw parwowirusowi jest zwykle podawana szczeniętom w wieku 6-8 tygodni i powtarzana co kilka tygodni do czasu, gdy pies osiągnie wiek 16 tygodni. Szczepionka ta jest również zalecana dla dorosłych psów, zwłaszcza tych, które są narażone na kontakt z zainfekowanymi psami.
