Rozpoznawanie nadczynności przytarczyc u psów: kluczowe objawy
Nadczynność przytarczyc u psów jest dość powszechnym zjawiskiem, które może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia zwierzęcia. Choroba ta spowodowana jest przez zbyt dużą produkcję parathormonu, hormonu regulującego stężenie wapnia w organizmie. Przytarczyce są małymi gruczołami, które znajdują się w pobliżu tarczycy. Objawy nadczynności przytarczyc mogą być różne i zależą od stopnia zaawansowania choroby. Najczęściej obserwuje się wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu, utratę apetytu, zmniejszoną aktywność, osłabienie oraz nudności i wymioty.
W zaawansowanych przypadkach nadczynności przytarczyc u psów mogą występować objawy neurologiczne, takie jak drgawki, a nawet śpiączka. Te objawy wynikają z bardzo wysokiego stężenia wapnia we krwi, które może być szkodliwe dla układu nerwowego. W niektórych przypadkach może dojść do powstania kamieni nerkowych, co może prowadzić do niewydolności nerek.
Nadczynność przytarczyc może wystąpić u psów w każdym wieku, ale najczęściej dotyka zwierzęta starsze. Czasami choroba może być spowodowana przez nowotwór przytarczyc, ale nie zawsze jest to przyczyna. Często przyczyną może być niewłaściwa dieta, bogata w fosfor, który hamuje wchłanianie wapnia.
Metody diagnostyki nadczynności przytarczyc w weterynarii
Diagnoza nadczynności przytarczyc u psów opiera się na wynikach badań laboratoryjnych. Podstawowym badaniem jest oznaczenie stężenia wapnia we krwi. Jeżeli jest ono podwyższone, to najprawdopodobniej mamy do czynienia z nadczynnością przytarczyc.
Weterynarz może również zlecić badania obrazowe, takie jak ultrasonografia lub tomografia komputerowa, aby ocenić wielkość i kształt przytarczyc. Może to być pomocne w przypadku, gdy podejrzewamy nowotwór jako przyczynę choroby. U niektórych pacjentów konieczne może być również wykonanie biopsji gruczołów przytarczyc.
W niektórych przypadkach, szczególnie gdy stężenie wapnia we krwi jest bardzo wysokie, weterynarz może zdecydować się na wykonanie dodatkowych badań, takich jak badanie moczu czy elektrokardiogram, aby ocenić stan zdrowia nerek i serca.
Nowoczesne metody leczenia nadczynności przytarczyc u psów
Leczenie nadczynności przytarczyc u psów zależy od przyczyny choroby. Jeżeli jest to nowotwór, to najczęściej konieczna jest operacja. Usunięcie zmienionego nowotworowo gruczołu przytarczycowego zazwyczaj prowadzi do ustąpienia objawów choroby.
Jeżeli przyczyną nadczynności przytarczyc jest niewłaściwa dieta, to najważniejszym elementem leczenia jest modyfikacja diety. Pies powinien otrzymywać pokarm bogaty w wapń, a ubogi w fosfor. W niektórych przypadkach weterynarz może zdecydować się na podawanie leków hamujących produkcję parathormonu.
W przypadku psów z bardzo wysokim stężeniem wapnia we krwi, konieczne może być leczenie szpitalne, które ma na celu szybkie obniżenie stężenia tego pierwiastka. Może to obejmować nawadnianie, podawanie leków diuretycznych oraz leków, które zwiększają wydalanie wapnia z organizmu.
Poradnik po leczeniu: jak dbać o psa z nadczynnością przytarczyc
Po leczeniu nadczynności przytarczyc u psów ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia zwierzęcia. Weterynarz może zalecić cykliczne badania krwi w celu kontrolowania stężenia wapnia.
Równie ważne jest utrzymanie prawidłowej diety. Pies po leczeniu nadczynności przytarczyc powinien otrzymywać pokarm bogaty w wapń, a ubogi w fosfor. W niektórych przypadkach może być konieczne podawanie suplementów diety.
Właściwa opieka nad psem po leczeniu nadczynności przytarczyc to także regularne ćwiczenia. Aktywność fizyczna pomaga utrzymać prawidłowy metabolizm wapnia. Warto jednak pamiętać, by nie przemęczać zwierzęcia, szczególnie jeżeli doświadczyło ono poważnych objawów neurologicznych związanych z chorobą.
