1. Podstawowe Informacje:
Pies Świętego Bernarda, Bernardyn to rasa psa, która pierwotnie pochodzi ze Szwajcarii i północnej Italii. Jest znana na całym świecie, głównie dzięki swojej roli jako pies ratowniczy w regionach górskich Alp. Nazwa rasy pochodzi od Hospicjum św. Bernarda, klasztoru położonego na wysokogórskiej przełęczy Alp, gdzie mnisi od wieków używali tych psów do ratowania zagubionych podróżnych. Święty Bernard należy do grupy psów molosów i jest jednym z największych psów świata.
2. Wygląd Fizyczny:
Jeśli chodzi o wygląd, to pies Świętego Bernarda to prawdziwy gigant. Jego waga może dochodzić nawet do 120 kg, a wzrost do 90 cm w kłębie. Jest to pies o masywnej budowie ciała. Sierść może być zarówno krótka, jak i długa, a jej kolor to najczęściej biel z czerwonymi lub brązowymi plamami. Głowa jest duża i szeroka, z wyrazistym stopem i krótkim pyskiem. Oczy są ciemnobrązowe i mają łagodny, spokojny wyraz. Uszy są średniej wielkości i opadające. Ogólnie rzecz biorąc, jest to pies, który swoim wyglądem zapewnia poczucie bezpieczeństwa i stabilności.
3. Temperament i Osobowość:
Pies Świętego Bernarda to pies o niezwykle łagodnym i przyjaznym charakterze. Jest bardzo oddany swojej rodzinie i doskonale sprawdza się jako pies rodzinny. Pomimo swojego imponującego rozmiaru, jest to pies, który często uważa się za „kociaka w ciele psa” i lubi być blisko ludzi. Jest cierpliwy, co sprawia, że doskonale dogaduje się z dziećmi. Jest to również rasa bardzo inteligentna i wrażliwa na emocje ludzi, co sprawia, że jest często używana jako pies terapeutyczny.
Bernardyn – Pies Świętego Bernarda
4. Poziom Aktywności:
Pomimo swojego dużego rozmiaru, Bernardyn nie jest psem o wysokim poziomie aktywności. Nie potrzebuje wielu godzin intensywnego ruchu, ale regularne, umiarkowane spacery są dla niego koniecznością. Ze względu na swój rozmiar i skłonność do nadwagi, ważne jest, aby utrzymać go w dobrej kondycji fizycznej. Z tego powodu, właściciele powinni pamiętać o regularnych wizytach u weterynarza i kontrolowaniu wagi psa.
5. Zdrowie i Pielęgnacja:
Ze względu na swój dużą budowę, Bernardyn jest rasą narażoną na szereg problemów zdrowotnych, takich jak dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, choroby serca czy problemy ze stawami. Dlatego też, regularne wizyty u weterynarza i badań są niezbędne. Jeśli chodzi o pielęgnację, to zależna ona od typu sierści. Pies o krótkiej sierści będzie wymagał mniej pielęgnacji, natomiast ten o dłuższej sierści wymaga regularnego czesania, aby uniknąć kołtunów i zaparć. Kąpiele są zalecane tylko wtedy, gdy są konieczne, aby nie uszkodzić naturalnej warstwy olejowej skóry.
6. Zalecenia dla Właścicieli:
Bernardyn jest idealny dla rodzin, które cenią sobie towarzystwo dużego, łagodnego i opiekuńczego psa. Może być również dobrą opcją dla osób starszych, o ile są one w stanie zadbać o jego podstawowe potrzeby. Ze względu na swój spokojny i łagodny temperament, Bernardyn nie jest psem dla ludzi aktywnych i sportowych, którzy oczekują od psa wysokiego poziomu energii i entuzjazmu. Z racji swojego rozmiaru i potrzeb, najlepiej sprawdzi się w domu z dużym podwórkiem, gdzie będzie miał wystarczająco dużo miejsca do swobodnego poruszania się.
7. Zastosowanie i Umiejętności:
Historycznie, Bernardyn był używany jako pies ratowniczy w trudnych warunkach alpejskich. Mnisi z Hospicjum św. Bernarda szkolili te psy do poszukiwania i ratowania zaginionych podróżnych. Choć dziś te psy rzadko są już używane w tym celu, ich naturalne instynkty opiekuńcze i umiejętności poszukiwawcze są nadal cenione. Są również często używane jako psy terapeutyczne w szpitalach i domach opieki.
Bernardyn – Pies Świętego Bernarda
8. Ciekawostki i Fakty:
Bernardyn jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych psów na świecie, nie tylko ze względu na swój imponujący rozmiar, ale również dzięki swojej obecności w popkulturze. Był bohaterem wielu filmów i książek, a jego obraz często jest używany w różnego rodzaju reklamach i kampaniach marketingowych. Jeden z najbardziej znanych Świętych Bernardów to Barry, który żył na początku XIX wieku i uratował życie ponad 40 osobom.
9. Sposoby Wychowania i Szkolenia:
Pies Świętego Bernarda jest bardzo inteligentnym psem, co sprawia, że jest stosunkowo łatwy do wyszkolenia. Ważne jest jednak, aby szkolenie było konsekwentne i oparte na pozytywnych metodach wzmocnienia. Ze względu na ich wrażliwość emocjonalną, metody oparte na karze czy agresji mogą być dla nich bardzo szkodliwe. Szkolenie powinno również uwzględniać ich naturalne instynkty i umiejętności, takie jak poszukiwanie i zapach.
10. Koszty i Zobowiązania:
Posiadanie Świętego Bernarda to spore zobowiązanie finansowe i czasowe. Jego duża budowa ciała oznacza, że potrzebuje on dużo jedzenia, a więc i większego budżetu na żywienie. Koszty związane z regularnymi wizytami u weterynarza, szczepieniami, badaniami i ewentualnymi problemami zdrowotnymi również mogą być spore. Ponadto, ze względu na jego wielkość, opieka nad tym psem może wymagać pewnych dostosowań w domu, takich jak na przykład większe legowisko czy specjalne miski na jedzenie i wodę. Jeśli chodzi o czas, to choć Święty Bernard nie jest psem o wysokim poziomie aktywności, to jednak potrzebuje regularnej opieki i uwagi ze strony właściciela.
Pies Świętego Bernarda to dla mnie jeden z najbardziej ikonicznych psów, symbolizujący poświęcenie, odwagę i nieskończoną miłość do człowieka. Zwykle kojarzony z ogromnym, uroczym psem niosącym beczułkę z koniakiem przez śnieg, aby uratować zagubioną osobę, Święty Bernard to żywy przykład tego, jak głęboka może być więź między człowiekiem a psem. Choć te psy są ogromne i potrafią zjeść naprawdę dużo, ich serca są co najmniej równie duże, a ich lojalność jest bezgraniczna.
Mimo swojego imponującego rozmiaru, są to psy wyjątkowo delikatne i taktowne, co sprawia, że są wspaniałymi towarzyszami dla dzieci. Nie można jednak zapominać, że są to psy bardzo duże i silne, które bez odpowiedniego treningu i socjalizacji mogą stać się trudne do opanowania. Ale z właściwą opieką i uwagą, Święty Bernard może stać się prawdziwym aniołem stróżem domu, zawsze gotowym do działania w razie potrzeby, ale również zadowolonym z leniwego popołudnia spędzonego na kanapie w towarzystwie rodziny.
Co mnie również fascynuje w Świętym Bernardzie, to jego niezwykła adaptacja do trudnych warunków klimatycznych. Jego historia jako psa ratowniczego w surowych warunkach alpejskich jest dla mnie prawdziwym testamentem odporności i odwagi tej rasy. To psy z niezwykłą historią i zapierającą dech w piersiach odwagą, które pomimo swojego heroicznej przeszłości, są równie szczęśliwe będąc po prostu kochanym członkiem rodziny.
